Η ΜΟΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ

Είχαν συνηθισμένα ονόματα

-από αυτά που ποτέ κανείς δεν θυμάται

και ζωές επίπεδες και ήσυχες

χωρίς κάτι μυθιστορηματικό -μόνο ιστορίες μικρού μήκους

με κάποια ηθικά διδάγματα εν κατακλείδι.

Μπορούσαν να βασίζονται στην ομοιότητα.

Προσεκτική ήταν η κατεύθυνση τους

και η μετριοπάθεια το κυρίως θέμα.

Οι νεόκοπες φιλοδοξίες ήταν για εσωτερική κατανάλωση

και οι δεσμεύσεις λειτουργούσαν μόνο εντός ορίων.

Κάθε τους μέρα δεν ήταν γιορτή, ούτε στέρηση

και στις μυστικοπαθείς ζωές τους καμιά μεγάλη προδοσία ή απελπισία

δεν έδινε μια κάποια δυνατότητα εμβάθυνσης.

Οι ασθένειές τους ήταν ήπιες και συχνές -τίποτα το χρόνιο.

Σε κάποιους άρεσε η κλασική μουσική

και σε κάποιους άλλους να χαζεύουν τον καιρό απ' τα παράθυρα.

Σκότωσαν ο ένας τον άλλο με ευγένεια, τελικά

-ήταν η μόνη λογική διέξοδος.

Βασιλική Δραγούνη

Mural: David de la Mano | Photo: Andres Boero