AUTUMN BLUES WEEK

BLUE CAFE

Κάθεται μόνη στη βροχή, στη μικρή καφετέρια στον πεζόδρομο, μιας και λατρεύει την μελαγχολική ατμόσφαιρα. Πίνει το ποτό της ανακατεμένο με νερό βροχής και όταν ζητά τον λογαριασμό, ο σερβιτόρος έρχεται προς το μέρος της αδιάφορα.

Αγαπά τον τρόπο που αισθάνεται, τη δυστυχία στα μάτια των άλλων. Ο χρόνος δεν έχει καμία σημασία. Ο χρόνος είναι ένα χαλί μεταξύ της ίδιας και της φθαρμένης απόστασης από τον έξω κόσμο. Η βροχή διαμορφώνει το τζάμι της καφετέριας με ραβδώσεις περίπλοκου σχεδιασμού.

Είναι ακόμα αφημένη στην ιδιωτική της ηρεμία, περιμένοντας έναν σερβιτόρο που δεν φτάνει ποτέ. Η βροχή εξακολουθεί να πέφτει μέσα στο ποτήρι της κι εκείνη, όσο περνά η ώρα, βυθίζεται όλο και περισσότερο στην παλιά αξιολύπητη ιστορία, σαν ένα υγρό δέντρο.

 

Βασιλική Δραγούνη