ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΙ ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΕΣ

 

Το σκάφανδρο του αστροναύτη ήταν μια γυάλα

και το σακίδιο ώμου του

τα βράγχια ενός μεταφορικού ψαριού.

Ένα δισεκατομμύριο μίλια μακριά,

το θείο βρέφος κοπανά ένα πιάνο

ενώ η μητέρα του θρηνεί στο φόντο

για τη σωτηρία κάποιων τιμωρητικών ψυχών.

 

Μέσα απ' τον κυρτό καθρέφτη

βλέπουμε σε υπνωτική κίνηση

τους τρόμους από τα βάθη του χώρου

και τον αστροναύτη που βαδίζει κολυμπώντας,

γεμίζοντας με σκονισμένα ίχνη 

τη στιγμή της φήμης του.

 

Κι αυτό είναι ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο

μα αν κρίνεις ένα ψάρι από την ικανότητά του

να ανέβει σε ένα δέντρο,

τότε μπορείς επακριβώς να φανταστείς

πόσοι νευρώνες κάνουν πάρτι

πάνω σε έναν κρατήρα απόλυτης ερήμωσης.

 

Βασιλική Δραγούνη