ΑΚΟΜΑ ΚΟΚΚΙΝΟ

Επιλεγμένο ποίημα για Ημερολόγιο ποίησης 2021- Με το βλέμμα των παιδιών, από τις εκδόσεις Άπαρσις

 

Δέσμια της φαινομενικής ακινησίας του τοπίου

φτιάχνει έναν κύκλο καθαρό στο σκονισμένο τζάμι

και περιεργάζεται ανυπόμονα καμένα ερείπια,

γυαλιά κομμένα, κολλημένα και κομμένα ξανά

συσσωρευμένα σύνολα ετερόκλητα

κι ένας αέρας κόκκινος τυλίγει το βλέμμα.

 

Κι εκεί το βλέπει, να λαμποκοπά ανάμεσα στις στάχτες:

ένα χαμένο παιδικό παπούτσι,

παρατημένο στη σιωπή του χρόνου

να 'χει το σχήμα ενός υπαινιγμού

που άφησε πίσω του το αναπόδραστο.

Ακόμα κόκκινο. Κατασκονισμένο, αλλά ακόμα κόκκινο.

 

Βασιλική Δραγούνη

 

"Οι κρίσεις που βιώσαμε και συνεχίζουμε -ατομικές, οικονομικές, πολιτικές, μεταναστευτικές, κοινωνικές, πολιτιστικές- δίνουν το έναυσμα στους γράφοντες να αποτυπώσουν το εσωτερικό τοπίο σε περιόδους κρίσης, με την ιδιαίτερη ματιά τους. 

Οι φωτογραφίες του Μάριου Λώλου θεωρούμε ότι αποτελούν κίνητρο ποιητικής γραφής.

Η ποίηση έχει την ικανότητα να διεισδύει στο πραγματικό και να συγκρατεί από αυτό το σημαίνον και το σημαντικό, αρθρώνοντάς με λίγους στίχους την επανανοηματοδότηση του κόσμου."

Από την πρόσκληση συμμετοχής