ΤΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ

 

«Περίεργο, πολύ περίεργο», 

αναφωνούσε κάθε τόσο η Άλις

καθώς έψαχνε στα απομεινάρια

της ζωής των άλλων

που διατίθενταν προς πώληση.

«Πολύ περίεργο», επανέλαβε

κρατώντας ψηλά μια αλατοπιπεριέρα-σετ

δύο πορσελάνινων μπάτλερ.

«Μοιάζουν με πραγματικούς χαρακτήρες,

θα τους ονομάσω Χάρι και Λόιντ

προς το παρόν».

 

Μάταια αναζητούσε έναν καθρέφτη

για να δει αν θα μπορούσε να περάσει ανάμεσα.

Είχε ακούσει ότι αυτό ήταν μερικές φορές

μια περίεργη πιθανότητα.

Ανάμεσα στα αντικείμενα,

σε μια μεγάλη γυαλιστερή τσάντα,

βρήκε ένα σετ τράπουλας

με μια τρομακτική Ντάμα Κούπα.

«Θα μπορούσα να γράψω μια καλή ιστορία για αυτήν»,

σκέφτηκε.

 

Βρήκε τους άδειους δίσκους των μπάτλερ

κάπως άκομψους.

Έτσι τους αφαίρεσε

και κρέμασε από ένα δαχτυλίδι στο λαιμό τους.

Ευχαριστημένη με την μεταμόρφωση

σκέφτηκε ότι ίσως είχε έρθει η ώρα

και για εκείνη.

 

Γδύθηκε και φόρεσε

ένα μικρό μαύρο φόρεμα

που βρήκε στην γυαλιστερή τσάντα.

Ζωγράφισε το πρόσωπό της

και κάλυψε τα ξανθά της μαλλιά

με μια κοντή μαύρη περούκα.

Κρίμα που δεν υπήρχε ένας καθρέφτης.

Μπορούσε μοναχά να φανταστεί

τον νέο της εαυτό.

Κανένας δεν θα έβλεπε ποτέ

αυτό που είχε δημιουργήσει.

Κανένας δεν θα ήξερε ποτέ.

Ή έτσι νόμιζε..

 

Βασιλική Δραγούνη