ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

 

Το πρόβλημα είναι υπομονετικό

κρύβεται στις γωνίες,

σέρνεται μέσα απ’ τις σκιές

ύπουλα, χωρίς ήχο.

 

Ξεκινά σαν αδύναμος σπόρος

παρασυρμένος από πλάγιους ανέμους,

καλύπτοντας τον κήπο σου

με βρώμικα υφάλμυρα ζιζάνια.

 

Ή σαν μια απρόσεκτη σπίθα

που απλώνεται σε γόνιμο έδαφος

και μετατρέπεται σε φλόγες που φουντώνουν

κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης νύχτας.

 

Το πρόβλημα ξέρει πού μένεις.

Δεν μπορείς να κρυφτείς από αυτό.

Κερδίζει έδαφος, με μοριακή πορεία

μέσα από τις φλέβες σου.

 

Το πρόβλημα ξεκινάει σαν ψίθυρος

και μέρα με τη μέρα γίνεται πιο δυνατός.

Πιο δυνατός από τον καρδιακό παλμό,

γίνεται τύμπανο που χτυπάει.

 

Προσπαθώντας να διατηρήσεις τον έλεγχο

το πλησιάζεις με δική σου ευθύνη.

«Μαθαίνω πολλά από σένα», του λες.

«Ξέρω πολλά άχρηστα πράγματα», σου απαντάει.

 

Βασιλική Δραγούνη