ΟΡΙΑΚΗ ΑΚΙΝΗΣΙΑ

Στο δωμάτιο της ακινησίας υπάρχουν δύο τοίχοι.

Ο τρίτος και ο τέταρτος δεν έχουν σημασία.

Από τη μια πλευρά, το μέλλον φέρνει την κενή υπόσχεση

από την άλλη το παρόν προτείνει ρόλο δραπέτη.

Παροδικά εναλλασσόμενα "είναι"

-ύστατοι κόκκοι σκόνης στη γωνία του ματιού-

σχηματίζονται στο πρώιμο σκοτάδι

από βαθιά ιζήματα, ανήσυχα στο χρόνο.

Η απόσταση δεν έχει φυσικό χώρο

στον πλακόστρωτο κόσμο των απέραντων τοίχων

που αδιάφορα προσφέρουν θέαμα

στους βαριεστημένους γείτονες.

Η απόσταση δεν έχει φυσικό χρόνο.

Αποδομεί με ευλαβική συνέπεια το παρόν

κι απομονώνεται εντελώς

όταν το παρελθόν χτυπάει την πόρτα.

Στο δωμάτιο της ακινησίας τίποτα δεν πάει πίσω

και αυτό είναι το ευχάριστο.

Βασιλική Δραγούνη