ΕΝΤΟΣ ΠΕΡΙΘΩΡΙΩΝ

Τυλίγω τον εαυτό μου

στην μαγεία της ησυχίας.

Πού βρίσκουν άραγε τόση μανία οι λέξεις;

Μοιάζουν με φωνές που δεν έχουν πρόσωπα

μα περιφέρονται ασταμάτητα σε νοητή ακτίνα

προσφέροντας κάθε είδους άλλοθι για τον θυμό.

Τυλίγω τη στιγμή αυτή σαν μια κουβέρτα γύρω μου

αφήνοντας απέξω την οργή

σαν το παιδί που χρωματίζει εντός περιθωρίων.

Ονομάζω τη στιγμή αυτή μεταφορά,

οπότε δεν χρειάζεται να ακούσω την αλήθεια

σε όλες τις κραυγαλέες μορφές της.

Βασιλική Δραγούνη