ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ 
ΑΝΟΙΧΤΑ ΧΑΡΤΙΑ

Απόσπασμα από τα ΑΝΟΙΧΤΑ ΧΑΡΤΙΑ:

«Κάποτε, όταν έγραψα ότι βουτώντας στη θάλασσα μ’ ανοιχτά μάτια είχα την αίσθηση ότι έφερνα σ’ επαφή το δέρμα μου μ’ εκείνο το λευκό της μνήμης, που μέ κυνηγούσε από κάποιο χωρίο του Πλάτωνα, τό περάσανε για κινέζικα.

Κι όμως, είναι μέσα στα πιο καθαρόαιμα ελληνικά, που ο τιμονιέρης βρίσκει το ζύγι στο πλεούμενό του, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, που τό εύρισκε ο Ικτίνος στον Παρθενώνα.
Είναι σ’ αυτά που οι ενέργειες π.χ. ενός μεγάλου πολιτικού εγγίζουν την καθαρότητα του πλέον ευγενικού μαρμάρου.

Είναι σ’ αυτά, όπου το πιο υψηλό ερωτικό αίσθημα φτάνει ως τη στυφή γεύση του μαύρου σταφυλιού.

Κάτι που δίνει λαβή να πιστέψει κανείς ότι οι ποιητές παίζουνε με τις λέξεις, ενώ στην πραγματικότητα, εάν το καλοσκεφθείς, σοβαρεύονται κατά τι περισσότερο απ’ ό τι τό επιτρέπει η συνομιλία μπροστά σε μιαν οθόνη κλειστή, χωρίς κανέναν ορίζοντα.

Το Αιγαίο δεν έχει οθόνη, δεν απέκτησε ποτέ.
Είναι από ύλη ή πνεύμα (δεν έχει σημασία) οδηγημένα στο ουσιώδες.

Το παν -για ότι πιθανόν το ακατάλυπτο αντιπροσωπεύει- είναι η διαύγεια. Η δυνατότητα να βλέπεις μες απ’ το πρώτο και το δεύτερο και το τρίτο και το πολλοστό επίπεδο μιας και μόνης πραγματικότητας, το μονοδιάστατο και συνάμα πολύφθογγο σημείο τής μεταφορικής τους σημιολογίας.»

Οδυσσέας Ελύτης