ΕΙΚΟΣΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΩΡΑ

 

Νυχτερινός ουρανός, μια ανύψωση,

μια αποκαθήλωση

η μητέρα γη και η μούσα της -

καμπύλη σκοταδιού κάτω απ’ την πρώτη

παστέλ ακτίνα ορίζοντα.

 

Από την άλλη, το σκοτάδι της πρόκλησης,

μια επίκληση,

μια σουρεαλιστική αιώρηση

της αρετή των εποχών.

 

Την εικοστή πέμπτη ώρα

η δημιουργία μεταλλάσσεται

απ’ τον αιθέρα και τη σκόνη

σε αιθέρα και σκόνη.

 

Βασιλική Δραγούνη