ΜΙΑ ΦΟΥΡΚΕΤΑ ΣΕ ΣΧΗΜΑ ΚΛΕΙΔΙΟΥ

 

Ήρθε στην πόρτα - μάτια γάτας

κόκκινα ατίθασα μαλλιά,

και του ψιθύρισε:

«Ο ποιητής μου είναι κλεισμένος στον πύργο του.

Κανείς δεν ενοχλεί την εικοστή πέμπτη ώρα του».

 

«Πώς τον γνώρισες;» τη ρώτησε.

Εκείνη χαμογέλασε.

«Με συνέθεσε μια μέρα

όταν ήταν μεθυσμένος από την ομοιοκαταληξία.

Του άρεσε ο ήχος και η μεταφορά μου,

μου άρεσε η αίσθηση του χιούμορ του».

 

«Τι κάνουν τα παιδιά σου;»

Εκείνη ανασήκωσε τους ώμους.

«Κόβουν και ράβουν λέξεις

από αυτά που λέμε, κάνοντας έρευνα

για τον πατέρα τους.

Αλλά εκείνος επιμένει

να ξεχνά τα ονόματά τους».

 

«Θα με ξεναγήσεις στον κήπο του πύργου;»

Εκείνη προειδοποίησε:

«Κάτι βαρύ πλανάται στον αέρα.

Κανένας δεν μπορεί να αναπνεύσει

αυτό που μεγαλώνει.

Η νύχτα είναι επικίνδυνη

μα εγώ θέλω να ξέρω».

 

«Θα του πεις πως ήρθα…»

αλλά η Μούσα ήδη στροβιλίζει τα γατίσια μάτια

ανεβαίνοντας τη σκάλα,

τραβώντας μια φουρκέτα σε σχήμα κλειδιού

από τα ατίθασα μαλλιά της.

 

Βασιλική Δραγούνη

Painting by Henri de Toulouse-Lautrec, 1887