ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΗΛΙΕ

 

Το μυαλό απορρίπτει μια τέτοια ωμή τελειότητα

κι όμως, αδυνατεί να κοιτάξει αλλού:

ανατολή σε ένα κρυστάλλινο πρωινό

σε έναν γαλαζοπράσινο ουρανό,

ένα ζωντανό χάος που κινείται

μέσα σε έναν ασύμμετρο κόσμο.

Το σχεδόν τέλειο βρίσκεται παντού:

η έλικα ενός φωτεινού ηλιοτρόπιου

ο λεπτός μίσχος μιας ορχιδέας

η ιερή ενωτική δύναμη - αυτό το παράδοξο φως

που ανατέλλει πάνω από το σκοτάδι.

Ενώ όλη η δημιουργία είναι τόσο ατελής

το μυαλό αναζητά μια ηρεμία στην αταξία,

μία συγγένεια με την άτακτη φύση:

τη σημύδα που γέρνει στον άνεμο

το ξέφρενο πέταγμα μιας μέλισσας

την συνεχώς μεταβαλλόμενη πορεία των παλιρροιών.

Αυτή η τέλεια συμμετρία

φωτός και σκότους σε ισορροπία

στο σημείο περιστροφής

του ανατέλλοντος ηλίου - αυτή η ακρίβεια

είναι ανησυχητική.

Αυτό το φως σαγηνεύει το πρόθυμο πνεύμα

να γλιστρήσει πίσω στην αιωνιότητα.

 

Βασιλική Δραγούνη