ΕΝΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΩΜΕΓΑ

 

Πού, στο άπειρο του τώρα

βρίσκεται το μέλλον του παρελθόντος;

Νομίζω ότι βλέπω..

η ζωή είναι αυτό που αιμορραγούμε.

Προσπαθώ να διακρίνω το όραμα του μύστη,

να αποδείξω ενσυναίσθηση στον πόνο κάθε μεταφοράς.

Ένας φυγάς, ξέφρενος στο μονοπάτι

αποφεύγοντας τη χαράδρα των αποκεφαλισμένων προφητών,

μοχθώ να αποκαλύψω

τους άνισους ρυθμούς του παρελθόντος μου

αλλά ένας και μόνο, μη θεϊκός Μύστης

θα υποτιμήσει τις παραδοχές μου,

θα αποκαλύψει ένα εναλλακτικό ωμέγα στην κακοφωνία.

Οι ρίμες πενιχρές,

προσφέρουν σκληρές ζημιές και αφήνουν

κλαδιά γεμάτα χτυπημένα φρούτα

να χτυπάνε στον κορμό.

Και η καρδιά, περιβεβλημένη με μυθική χάρη

αν και θα μπορούσε να σκορπίσει

στίχους γλαφυρούς και να αγκαλιάσει τη γαλήνη -

μια άγνωστη κατάφαση, ανεξίτηλη,

πετάει κάπου νότια

χωρίς να αφήσει ίχνος.

 

Βασιλική Δραγούνη