POETRY IN SIDE | INTERACTION OF ARTS

ΠΟΙΗΣΗ ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ ΛΑΓΟΥΒΑΡΔΟΥ

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ…

Φτερά έχει η νοσταλγία και τρέχει,

χιονάτη πεταλούδα παίρνει γύρη,

από λούλουδα, αγκαλιές, φιλιά, πριν γείρει,

σε κάποιο ανθάκι ξέψυχη σα βρέχει.

Ένας κήπος είναι η ζωή, και έχει

ο Σποριάς και πίκρες, και χαρές να σπείρει,

καλότυχοι αυτοί, που σαν ξεσύρει,

η ψυχή από τη πίκρα, τη χαρά απαντέχει.

Κι αν πλιότερο βυθιέται στο χειμώνα,

θάρθει η στιγμή που πάλι ξανανθίζει,

κι ολόγλυκα πλανιέται στον ανθώνα.

Σε δρόμους χρυσοκέντητους σκορπίζει

φως, π΄ως χτές τριγύρω ήταν σκοτάδι,

κι όλο προσηλιακά τυλίγεται σα χάδι.

Από την ποιητική συλλογή "Το τέλος της αθωότητας"

Εικαστική Απόδοση: Λίζα Γιαννούρη

(Λάδι σε καμβά - Μικτή τεχνική - 40x40cm)