DECADENCE WEEK

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Έρχονταν από χαρακώματα, από καταφύγια, από μέρη θαμμένα βαθιά μέσα στη γη. Είχαν εγκαταλείψει το ημερολόγιο κι έτσι δεν είχαν κανένα μέτρο για πόσο καιρό είχαν απομονωθεί. Χωρίς τις οριοθετήσεις του φωτός και του σκοταδιού, ο χρόνος ήταν άχρηστος. Είχαν εγκαταλείψει κάθε είδους λεκτικής επικοινωνίας, λίγα είχαν απομείνει που άξιζαν να έχουν ένα όνομα.

Έβγαιναν μέσα από ναρκοπέδια, μέσα από σήραγγες και τελικά αναδύονταν στην επιφάνεια μέσω ενός δικτύου αγωγών. Ο ουρανός, έτσι όπως τον θυμούνταν, είχε εξαφανιστεί. Το μόνο κτίριο που παρέμεινε στη θέση του ήταν μια εκκλησία, αν μπορούσαν να διακρίνουν από το σχήμα. Ένα κάλυμμα σαν σάβανο το σκέπαζε. Ανυψώθηκαν και το κοίταζαν με δέος, διατηρώντας μια απόσταση, διστακτικοί να πλησιάσουν. Η σκηνή είχε την ακινησία ενός πίνακα.

Βασιλική Δραγούνη