Ο ΞΕΝΟΣ

ΤΟ ΑΝΤΙΟ

 

Ο Ξένος συνέχισε να κοιτά επίμονα το ρολόι τσέπης του.

"Ο χρόνος πετάει και κατά την πτήση του ξεμένει από καύσιμα και πέφτει και συντρίβεται στις αντιξοότητες του κόσμου μας. Κι όσο πιο φθαρμένος ο κόσμος, τόσο πιο φθαρμένη και η ανθρώπινη αντοχή". 

Για μια ακόμη φορά κοίταξε τριγύρω αναζητώντας τον σερβιτόρο με το αψέντι που είχε παραγγείλει πολύ καιρό πριν μα κανείς δεν ερχόταν και με έκδηλη απογοήτευση σηκώθηκε και μου έγνεψε αντίο. Τον είδα να χάνεται με τη συνηθισμένη του ανεμελιά στην άδεια λεωφόρο. Πίσω του τα καταστήματα ήταν στολισμένα, γιορτινά και ολόφωτα, αλλά ακόμα κλειστά.

Γυρίζοντας το βλέμμα μου από τον Ξένο, είδα τον σερβιτόρο να φτάνει κρατώντας έναν δίσκο. Πάνω στον δίσκο βρισκόταν ένα και μοναδικό ποτήρι...

 

Βασιλική Δραγούνη