Ο ΞΕΝΟΣ

ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

 

"Να που συναντιόμαστε ξανά!", είπε ο Ξένος. Καθισμένος στο υπαίθριο καφέ με ρώτησε αν θα ήθελα να βυθιστώ μαζί του στη νοσταλγία. Είπα ότι δεν θυμόμουν και πολλά από τα παλιά, αν και απολάμβανα περιστασιακά κάποια ανάμνηση.

Παραγγέλλοντας έναν εσπρέσο, μίλησε για τους γονείς του και τον πόλεμο και του ανταπάντησα με ακαδημαϊκά επιτεύγματα και διακοπές στο εξωτερικό.

Είπε ότι ήταν σίγουρος πως με είχε δει μία φορά στο Λίμερικ. Είπα ότι δεν είχα πάει ποτέ και πως δεν ήμουν εγώ.

Τελειώνοντας τον καφέ του ο Ξένος σηκώθηκε και γυρνώντας σε μένα είπε πως υπήρξε άλλη μια φορά που ήταν σίγουρος ότι με είδε. Τον ρώτησα με περιέργεια "Πότε;"

"Στον καθρέφτη του μπάνιου, εκείνη τη φορά που δίσταζες με το ξυράφι..."

 

Βασιλική Δραγούνη