Ο ΞΕΝΟΣ

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

 

Ο Ξένος με το φθαρμένο παλτό και την ωχρή όψη με ρώτησε αν μπορούσε να μου κάνει κάποιες ερωτήσεις. Κάθισε πίσω στην καρέκλα του, παρήγγειλε ένα αψέντι και άρχισε να σφυρίζει έναν αδιάφορο σκοπό περιμένοντας το ποτό του.

"Αν κάποια θλίψη μας επισκεπτόταν αύριο, θα αγνοούσαμε το ξυπνητήρι, πιστεύοντας πως θα την ξεγελάσουμε παριστάνοντας τους κοιμισμένους;"

"Αν έπρεπε να αποθηκεύσουμε όλα τα δάκρυα του περασμένου χρόνου, πόσο μεγάλο θα ήταν το μπουκάλι;"

Ο Ξένος κοίταξε το σταματημένο του ρολόι και αναρωτήθηκε πού ήταν ο σερβιτόρος.

"Αν δεν μπορούμε να νιώσουμε τον πόνο των άλλων, πώς θα ξέρουμε αν έχουμε αίμα στις φλέβες μας;"

Ο Ξένος σηκώθηκε, με χαιρέτησε κι όταν έφυγε δεν μπορούσα πλέον να δω την αντανάκλασή μου στον καθρέφτη.

 

Βασιλική Δραγούνη