SHORT STORY WEEK

ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

 

Από τότε που θυμόταν τον εαυτό του, τα πάντα είχαν μια μεγάλη ταμπέλα. Ήταν απλή, εύκολη και σαφής. Και το πιο σημαντικό, πιστευτή: "Για Πάντα".

Τα μεγάλα γράμματα στην κορυφή των κτιρίων: "Για Πάντα". Η ευτυχισμένη οικογένεια της διπλανής πόρτας: "Για Πάντα". Η δική του ευτυχισμένη οικογένεια: "Για Πάντα".

Ποτέ δεν τις αμφισβήτησε, δεν αναρωτήθηκε ούτε μία φορά για την αλήθεια τους, οπότε δεν μπήκε και ποτέ στον κόπο να αναρωτηθεί αν τις αμφισβήτησε κανένας άλλος. Υπέθετε πως ότι ήταν "παντοτινό" για εκείνον, ήταν και για τους γύρω του.

Το πρώτο σοκ ήρθε όταν είδε τις ταμπέλες αυτές να κιτρινίζουν και να ξεφτίζουν. Το δεύτερο, όταν περνώντας δίπλα από ένα "παντοτινό" κτίριο το τεράστιο κεφαλαίο "Π" κατέρρευσε από την πρόσοψη και θρυμματίστηκε μπροστά στα πόδια του. Το τρίτο, όταν η ευτυχισμένη οικογένεια της διπλανής πόρτας πήρε διαζύγιο.

Άρχισαν να τον ζώνουν τα φίδια και καθημερινά εξέταζε με φόβο τις ταμπέλες πάνω στα κοντινά του πρόσωπα. Εξακολουθούσαν να γράφουν "Για Πάντα", αλλά η θερμοκρασία του φόβου του έκανε τις ταμπέλες να αρχίζουν να ξεκολλάνε στις άκρες.

Η κόλλα συνέχιζε να στεγνώνει κι εκείνος συνέχιζε να τσεκάρει κάθε λίγο τις άκρες τους, όπως το χέρι που δεν μπορεί να αφήσει σε ησυχία το τσίμπημα του κουνουπιού... ώσπου μια μέρα ξεκόλλησαν εντελώς και του έμειναν στα χέρια.

Το "Για Πάντα" δεν ήταν παρά μόνο προσωρινό.

 

Βασιλική Δραγούνη