HAPPY NEW YEAR 2025!

 

Let’s welcome the year which gives hope,

Let’s welcome the year which gives happiness,

Let’s cherish each moment it beholds.

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ

 

Στο λαβύρινθο των σκέψεων

βρίσκει ξανά το δρόμο της.

Επισκέπτεται και πάλι

αυτό το φανταστικό μέλλον,

εκείνη την εκδοχή του εαυτού

που είχε ξεχάσει -

δεν ήταν τόσο μακριά:

φήμη, όχι

επιτυχία, ναι

πλούτος, όχι

αγάπη, ναι - αρκετές σειριακές αγάπες

ομορφιά, εν συντομία,

υγεία, κυρίως,

σεβασμός, ναι.

Χαιρετίζει αυτές τις αναμνήσεις,

κλείνει το ημερολόγιο.

Αισθάνεται τη συγχώρεση του νεότερου εαυτού της.

Τόσο το παρελθόν όσο και το παρόν

είναι μουτζουρωμένα με φως.

 

Βασιλική Δραγούνη

Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΡΥΟΥ

 

Η μέρα είναι φτιαγμένη από φως.

Η νύχτα είναι η σκιά στην οποία μεταλλάσσεται.

Και τα δύο είναι η ίδια εναλλακτική ενέργεια,

συνυφασμένη και ξεχωριστή.

 

Ένα δόλιο όνειρο υπόσχεται παρηγοριά

κι εξαφανίζεται στο απαλό φίλτρο της μυστικότητας.

Η μουσική ακολουθεί όπως οι παλιές ηχώ,

οι φωνές, οι χαμένες λυπημένες κραυγές και οι επαναλήψεις.

 

Μπλε πάγος - λευκός πάγος - μαύρος πάγος,

η ουλή της εμπειρίας

έχει χάσει προ πολλού το νόημά της,

έγινε το συνεχές μπλε

μέσω του οποίου υπαινίσσεται ένα άλλο χρώμα.

 

Ο πόνος του κρύου περιμένει

για να τερματίσει αυτή τη ματαιότητα,

συστρέφεται για να υποδηλώσει την αγωνία του εαυτού,

δανείζεται φως για να επισκευάσει το φως.

 

Η μουσική εκτείνεται πέρα ​​από τη σιωπή.

Ο χρόνος ετοιμάζεται να αποχωρίσει.

Χειροκροτήματα.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΕΝΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ ΚΟΥΙΝΤΕΤΟ

 

Άνεμος και δυνατή βροχή

απογυμνώνουν απ’ τα φύλλα του χρυσού και τη σκουριά

τα αιωνόβια δέντρα χωρίς τύψεις.

Μέσα στο μακρύ χειμώνα, ξεχασμένα

στέκονται σπασμένα, ραγισμένα,

χτυπημένα από ψυχρούς ανέμους και λαχτάρα,

περιμένοντάς τους να φυσήξουν

απαλές νότες στον νεκρό κήπο.

 

Τα φύλλα στριφογυρίζουν και χορεύουν

έναν τρελό, βαθυκόκκινο, μακάβριο χορό

πάνω στο παγωμένο γρασίδι.

Σταγόνες βροχής κρέμονται αιωρούμενες

από μαύρα, άγονα κλαδιά

διαμάντια στο αυτί ενός ετοιμοθάνατου εραστή.

 

Η σκληρή ομορφιά του τριαντάφυλλου αποκαλύπτεται,

γυμνοί μίσχοι, οδοντωτά, σπασμένα αγκάθια

έτοιμα να βυθιστούν στην απαλή σάρκα

χωρίς τα καλοκαιρινά αρωματισμένα πέταλα

που κρύβουν το σκουλήκι στην καρδιά.

 

Το μελαγχολικό σκοτάδι του νεκρού κήπου

απαλύνεται από νιφάδες χιονιού.

Κόκκινα μούρα, σύμβολο του πάθους

βρίσκονται κρυμμένα μέσα σε σκοτεινά, αγκαθωτά φύλλα.

Κατά μήκος της υδρορροής αστράφτουν παγωμένα μαχαίρια,

ο λαμπρός ιριδισμός τους συγκαλύπτει τα κλαδιά

που καρφώνονται στην παγερή καρδιά της γης.

 

Γυμνά κλαδιά ιπποφαούς,

σκελετωμένα δάχτυλα του φθινοπώρου,

σκληραίνουν στην παγωμένη λαβή του χειμώνα.

Κάτω από τις σκληρές γραμμές των νεκρών φύλλων

βρίσκεται η ομορφιά της χρονιάς που πεθαίνει.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΕΝΑ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΜΠΡΑΜΣ

 

Το μικρό κορίτσι των σπίρτων

στέκεται σε μία αμυδρά φωτισμένη

γωνία του χωριού,

μόλις και μετά βίας ορατή μες στο πυκνό χιόνι.

Το παλιό κασκόλ και το λεπτό παλτό της

δεν αρκούν να τη ζεστάνουν.

 

Στέκεται και περιμένει

αλλά κανείς δεν θέλει σπίρτα.

Παρακολουθεί το χιόνι

να παγώνει το πρόσωπό της

με τον σκούφο τραβηγμένο ως τα μάτια.

 

Τα δάκρυά της μετατρέπονται

σε σταγόνες πάγου,

ένα νανούρισμα του Μπραμς

θρηνητικό, αργό σαν χιόνι.

 

Βασιλική Δραγούνη

Μία φωτιά στον πάγο - Βασιλική Δραγούνη | 

Λογοτεχνικό Δωδεκαήμερο Χριστουγέννων 2024

Link: http://www.kefalosperiodiko.gr/2024/12/2024_74.html

ΜΙΑ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΓΟ

 

Κρατήρες, θάλασσες, βουνά,

ένας αναδημιουργημένος σεληνιακός κόσμος..

Μια κόκκινη λάμψη, μία μοναδική σπίθα,

μία φωτιά στον πάγο.

Στα λευκά δάση μια ακτίνα

ξεπροβάλλει σιωπηλά από τα χιονισμένα έλατα.

Στις όχθες ένας μυστικός κώδικας από πατημασιές

ένα γλυπτό αρχείο, το μόνο αποτύπωμα αυτής

της στιγμής στην ιστορία.

 

Εδώ είναι η αίσθηση του τώρα,

μίας σκηνής που αναστέλλεται

προτού χαθεί για πάντα.

Απόψε ο ίδιος ο κόσμος περιστρέφεται

γύρω από τούτο το σημείο:

τα σκοτεινά δέντρα που σαρώνουν

έναν ορίζοντα που ξεθωριάζει,

σηματοδοτούν τα όρια

αυτού του παγωμένου σύμπαντος.

 

Οι αιχμές του αστρικού φωτός

διαπερνούν το ανέγγιχτο χιόνι.

Κρεμασμένα από γυμνά κλαδιά ιπποφαούς,

κρυστάλλινα δάκρυα,

λάμπουν στον ήλιο που δύει.

Οι φράχτες λυγίζουν απ’ το βάρος του χιονιού

που γλιστράει αργά από τις στέγες

σε μικρογραφία χιονοστιβάδας.

 

Οι ουλές του τοπίου

είναι απαλά μπανταρισμένες:

το εγκαταλελειμμένο λατομείο,

η πεσμένη βελανιδιά,

τα λασπωμένα αυλάκια.

Το ρέμα κάτω από το λόφο είναι μαγεμένο,

οι δίνες και οι κυματισμοί κρατιούνται απόψε

από ένα παγωμένο χέρι.

 

Η φάτνη ξεπροβάλλει απ’ το χάος..

Μια σιωπηλή τάξη πλημμυρίζει με φως

αυτόν τον παγωμένο κόσμο.

Στεκόμαστε καθηλωμένοι,

παγιδευμένοι σε αυτή τη στιγμή.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΜΙΑ ΑΦΟΒΗ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΚΟΤΑΔΙΟΥ

 

Το μήνυμα των Χριστουγέννων έρχεται,

έτσι λέει η παράδοση από την Εδέμ.

Το καραβάνι είναι σε καλό δρόμο,

καλές οι ειδήσεις πέρα από τα τείχη της Σιών.

Ξένοι σοφοί, ποιμενικά πληρώματα,

τώρα είναι εδώ, οι προετοιμασίες έχουν γίνει

και ο καθένας μεταφέρει την τολμηρή θεολογία του.

 

Το μήνυμα των Χριστουγέννων μπερδεμένο, ασταθές,

οι οπτικές γωνίες του στριφογυρνούν ανείπωτα:

Ένας Βασιλιάς του οποίου η δύναμη και η αγάπη

συγχωνεύονται στο Ένα;

Ανεξαρτήτως πίστης, χρώματος, θρησκείας

μήπως η φάτνη βρίσκεται στα ερείπια;

 

Το μήνυμα των Χριστουγέννων

μειώνεται σε σημείο εξαφάνισης

αν δεν είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε

μια άφοβη απογραφή του σκοταδιού.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

 

Αυτά τα Χριστούγεννα,

εύχομαι Ευτυχία.

Όχι μόνο ένα μικρό τσίμπημα,

αλλά μία σταθερή ροή

που ξεχειλίζει

και δεν τελειώνει ποτέ.

Μία πληθώρα Ευχαρίστησης

που αναδύεται από τη χαραμάδα του μυαλού,

ένα σύμπαν λέξεων και εικόνων 

πέρα από τα τετριμμένα και τα ανούσια.

Αυτά τα Χριστούγεννα,

εύχομαι Ευδαιμονία!

 

Βασιλική Δραγούνη

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

 

Τα παιδιά του ημερολογίου κρύβονται μες στα ερείπια

κλείνουν στόματα και μάτια

αναπνέουν χωρίς να ασφυκτιούν

σκύβουν το ένα δίπλα στο άλλο

το χέρι του ενός στον ώμο του άλλου

τα κεφάλια αγγίζουν το ένα το άλλο, για την κάμερα.

 

Μπαίνουν στον στημένο ύπνο της αναμονής

και δεν πρέπει να ξυπνήσουν μέχρι να βρέξει.

Είναι ημερομηνίες σε ένα ημερολόγιο

γεμίζουν τη σελίδα τους

αντιστοιχούν σε αντίθετες στήλες του Δεκέμβρη

αριθμημένες απ’ το 15 έως το 31.

 

Τρία από αυτά λείπουν, δραπέτευσαν

χάθηκαν ή αρνούνται να παίξουν.

Τα υπόλοιπα τέσσερα πρέπει να παραμείνουν

στην ηλικία που είναι -

δεν θα υπολογίζουν ποτέ

τους εαυτούς τους μεγαλύτερους.

 

Οι σελίδες είναι κολλημένες μεταξύ τους τώρα,

καλυμμένες με λάσπη.

Ίσως μία πλημμύρα συναισθημάτων

σταμάτησε εδώ.

Ίσως μια καταιγίδα πέρασε μέσα απ’ τις σελίδες

και τις σφράγισε...

 

Καμία σταγόνα ακόμα σε αυτό το άνυδρο έτος,

τα παιδιά κολλημένα στη λάσπη

περιμένουν μέχρι τώρα τη βροχή να τα ελευθερώσει.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΥΦΩΝΑ

 

Στην ησυχία του σούρουπου

μετά τον τυφώνα

οι γρύλοι τραγουδούν,

τα σαλιγκάρια σκαρφαλώνουν

το αντιπλημμυρικό φράγμα.

 

Σε μια πλημμυρισμένη αυλή γεμάτη

με λαγούμια και πηγάδια

ρίζες μανδραγόρα σέρνονται

στην επιφάνεια σαν δελφίνια,

σαν καρχαρίες.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: "Green surrealist painting - GREEN RAIN" by Nikol Labe

ΦΑΡΟΣ

 

Αν ήμουν η θάλασσα

θα σε χρησιμοποιούσα για σημείο εστίασης:

Το φως σου για το σκοτάδι μου.

Θα σε χρησιμοποιούσα για όριο,

για να μετρήσω το εκτόπισμά μου.

Θα ήξερα πού θα μπορούσα να δοκιμάσω

την ηρεμία μου και την οργή μου,

να προειδοποιήσω τα πλοία μου

και να δοξάζω τους γλάρους της ακτής σου

για τη σήμανση των θυελλωδών ουρανών

με τη λευκότητά τους.

Θα ήξερα πάντα πού βρίσκεσαι

ώστε να μπορώ να ορμήσω προς το μέρος σου

με τη μοναχική μου δύναμη.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: “The Sky is the Limit or False Illusions and Imagination Duplicity” by George Grie, 2019

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

 

Α priori σκηνοθετημένες φαντασίες,

σωματίδια σκόνης στην ακτή.

Είσαι ακόμα βυθισμένος

στο Βόρειο Σέλας,

ένας άγγελος, ένα φάντασμα,

το ανούσιο ενός φράκταλ,

η αργή θλίψη του νερού

που επιθυμεί να γεννηθεί

αλλά η γη αργεί

και ο αέρας δεν θυμάται.

Παραμένοντας στα λόγια,

εκείνες τις φυλακές της άρθρωσης,

κάθε λύπη θλίψη έχει ένα όνομα - όποιο κι αν είναι,

όποιο όνομα και να της δώσεις,

όποιο όνομα κι αν θέλεις

για ό,τι χάνεις και για ό,τι δεν μπορείς να έχεις.

Το σπίτι της μνήμης είναι κάπου μπροστά

με όλα τα φώτα αναμμένα,

αλλά έχεις αργήσει.

 

Βασιλική Δραγούνη

Photo: Gary McCall

ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ: ΕΝΑΣ ΟΡΙΣΜΟΣ

 

Πώς να συλλάβω αυτό το ηλιοβασίλεμα,

τόσο σύντομο που έφυγε σχεδόν

πριν το στοχεύσω με την κάμερά μου -

το μόνο που αποτύπωσα ήταν μία εκτυφλωτική θολούρα.

Και η στιγμή χάθηκε,

όπως όλα τα ακαθόριστα όμορφα πράγματα.

Μα οι λέξεις επιμένουν.

Εκθαμβωτικές, φωτεινές, λαμπερές.

Και έρχονται προς το μέρος μου στο μονοπάτι

περπατώντας με χαρούμενο βήμα

και ένα γαλήνιο, παντοδύναμο χαμόγελο.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΑΝΤΙ-ΥΠΟΣΧΕΣΗ

 

Αγαπητέ αναγνώστη, θύμα της αντι-ποιητικής μου οργής, 

το μόνο που θα μπορούσα να κάνω

είναι να σου αφιερώσω μία αντι-υπόσχεση

που θα έχει τα χαρακτηριστικά της ενσυναίσθησης,

τη σκληρότητα του ατσαλιού,

την απαλότητα του χρώματος,

τη φινέτσα της φιλίας

και τις συνέπειες της εκκωφαντικής μου σκέψης.

Είσαι η αντι-υπόσχεση της εκκωφαντικής μου σκέψης

και η ιδέα μπορεί να σου φαίνεται ανεπαίσθητη..

Σε παρατηρώ να κοιμάσαι γαλήνια

σαν ένα ψίχουλο εγκαταλειμμένο στην τοστιέρα,

απογυμνωμένος απ’ το ρόλο του ναρκαλιευτή,

αβυσσαλέος σαν υποβρύχιο

καταδικασμένο να σκορπίζει τορπίλες

κάτω από το ψεύτικο προσωπείο ενός σκυλόψαρου.

Τα απεγνωσμένα μάτια σου

με μετατρέπουν σε αμετανόητο κυνικό

και δεν υπάρχει γιατρός για την οργή, αγαπητέ μου.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: "Wasted Time" by Mihai Adrian Raceanu

ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

Θλιβεροί κλόουν χωρίς δάκρυα και χαμόγελα,

το κλειδί της κωμωδίας 

και το ανάχωμα της πραγματικότητας.

Φορούν τα ίδια σήματα,

τα σημαίνοντα

της μη συμμόρφωσης.

Είναι τα διακριτικά

που προσδιορίζουν αυτούς

που ανυψώνουν τη σημαία

ή την καίνε.

 

Ακόμα μία επανάσταση

και θα είναι έτοιμοι.

Έτοιμοι

να δαγκώσουν τα χέρια εκείνων

που αρνήθηκαν να τους ταΐσουν.

Έτοιμοι

να ακονίσουν τα δόντια.

Ακόμα μία επανάσταση.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ – ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2024

«ΚΡΟΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ»

 

Καλησπέρα, στα πλαίσια του λογοτεχνικού φεστιβάλ Όψεις του Φανταστικού, θα παρουσιάσω την ποιητική μου συλλογή «Κρόνος Χρόνος», την τρίτη από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, μετά από τον «Φαινότυπο» και την «Ανάδρομη Αμφιλύκη».

Ο Κρόνος και ο Χρόνος είναι λέξεις και έννοιες συναφείς. Εκπροσωπούν τις αρχετυπικές επιδράσεις που προέρχονται από τα αρχικά, εξελικτικά στάδια της ανθρωπότητας και έχουν καταγραφεί πλέον στο DNA της. 

Μέσα από μία σουρεαλιστική περιήγηση στα παράξενα τοπία αυτού του αποκαλυπτικού κόσμου, με τις βίαιες και πολυεπίπεδες ιστορίες του, η ποιητική συλλογή «Κρόνος Χρόνος» πραγματεύεται ζητήματα θνησιμότητας και αμφισβήτησης, εξερευνώντας το ιερό και το βέβηλο και εκθέτοντας ένα σύνολο αντινομιών: εικόνα και απεικόνιση, παράδοση και αρχέγονο, παραστατικό και απτικό, τον κόσμο και τα θραύσματά του.

Ο «Κρόνος Χρόνος», αναφέρεται σε ζητήματα πίστης και θνησιμότητας σε μια εποχή που προτιμά το σημείο από το σημαινόμενο, το αντίγραφο από το πρωτότυπο, την αναπαράσταση από την πραγματικότητα, την εμφάνιση από την ουσία... Σε μια εποχή που μόνο η ψευδαίσθηση είναι ιερή, ενώ η αλήθεια βέβηλη.

Ο «Κρόνος Χρόνος» καταπιάνεται με το πνευματικό όσο και με το ανθρώπινο, με τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα όσο και με τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής – μερικές φορές ταυτόχρονα, δίνοντας ένα είδος κοσμικής σημασίας σε αυτά τα κοινά σύμβολα, εξετάζοντας προσπάθειες διάσωσης μίας μη σωματικής, «υπερβατικής» διάστασης της ανθρώπινης ταυτότητας από αναγωγικά υλιστικές προοπτικές.

Εξετάζοντας τα φυσικά, πνευματικά και μεταφυσικά θαύματα της ζωής με τρόπο προσεγγιστικά αιρετικό, μας υπενθυμίζει ότι η αποκάλυψη έχει ήδη έρθει με μυριάδες τρόπους, αλλά και ότι η σωτηρία πρέπει να αναζητηθεί παραμένοντας στην κόλαση, με μια ατσάλινη θέληση να την κατακτήσουμε.

Τα 90 ποιήματα της συλλογής περιστρέφονται γύρω από τις αντιξοότητες της ανθρώπινης ύπαρξης, παρά από επιβεβαιώσεις που ενισχύουν τη ζωή. Σκαλισμένα μέσα από καθημερινούς αγώνες, αγκαλιάζουν το σκοτάδι αλλά και το φως και έχουν τη μεταλλική γεύση του αίματος στο στόμα τους. Αλλά παράλληλα χρησιμεύουν και ως υπενθυμίσεις ότι δεν είμαστε μόνοι.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ – ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2024

Ανθολογία «Θρύλοι του Σύμπαντος XIΙ»: Η μεγάλη ετήσια Ελληνική ανθολογία λογοτεχνίας του φανταστικού

 

Καλησπέρα, θα ήθελα καταρχάς να ευχαριστήσω τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές για την πρόσκληση, είναι χαρά μου να συμμετέχω στις Όψεις του Φανταστικού!

Στους «Θρύλους του Σύμπαντος XΙΙ» συμμετέχω με το διήγημα «Αυτό ήταν», μια ιστορία η οποία συνδυάζει το φανταστικό με το ρεαλιστικό στοιχείο και έχει ως κεντρικό θέμα την πλοήγηση στο συναισθηματικό τοπίο της ζωής μετά την εργασία. Περιγράφει με σουρεαλιστικό τρόπο την κρίση ταυτότητας καθώς και την αυτοσυνειδησία για τη φθορά του σώματος - μια αίσθηση σχεδόν αορατότητας, που ακολουθεί κάθε μορφή απώλειας.

Ο κόσμος δεν είναι ευγενικός με την απώλεια. Οι άνθρωποι εξαφανίζονται. Οι σχέσεις μας αλλάζουν. Μαθαίνουμε να κρατάμε τη θλίψη μας για τον εαυτό μας. Μπορεί να νιώσουμε αόρατοι. Ως αόρατοι, ίσως θα μπορούσαμε να περάσουμε απαρατήρητοι και να ξεφύγουμε από μέρος του πόνου της ζωής. Η θλίψη είναι μια αόρατη πληγή. Κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και βλέπεις το ίδιο άτομο αλλά σχεδόν δεν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου γιατί νιώθεις τόσο διαφορετικός μέσα σου.

Για ανθρώπους σαν τον Τζιμ, μάνατζερ στο τμήμα μηχανολογικών έργων μιας μεγάλης εταιρείας,  η δημόσια αναγνώριση ήταν η πιο ουσιαστική διάσταση της ζωής του. Οι άγκυρες της ζωής του ήταν η ταύτισή του με έναν θεσμό μεγάλης δύναμης, η επιρροή σε άτομα και η συνεχής επιβεβαίωση της σημασίας του ρόλου του ως ηγέτης. Μετά από την απώλεια της δουλειάς του, όλες αυτές οι άγκυρες άρχισαν να εξαφανίζονται από τη μια μέρα στην άλλη. Το αποσταθεροποιητικό αποτέλεσμα επιδεινώθηκε από τη συνειδητοποίηση όσων χάθηκαν ή θυσιάστηκαν στην πορεία προς την κορυφή: μια ικανοποιητική προσωπική ζωή ή καλές οικογενειακές σχέσεις.

Η ηγεσία περιλαμβάνει τη λήψη δύσκολων αποφάσεων που επηρεάζουν τη ζωή και την ευτυχία των άλλων. Είναι αναπόφευκτο ότι τα στελέχη που έχουν θέσει την εργασία στο επίκεντρο ολόκληρης της ενήλικης ζωής τους μπορεί να αισθανθούν ότι το να επαναπροσδιορίσουν τον εαυτό τους μπορεί να είναι απίστευτα τρομακτικό όταν αλλάξει η δυναμική της εξουσίας, ειδικά αν δεν υπήρξε προετοιμασία για την αλλαγή.

Μια κρίση ταυτότητας μπορεί να μας κάνει να παλέψουμε με ερωτήματα σχετικά με την αυτοεκτίμηση και τον σκοπό μας και να νιώσουμε μια αίσθηση αποσύνδεσης. Η πλοήγηση σε αυτή τη μετάβαση ζωής μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να βρούμε τρόπους να διαχειριστούμε αυτού του είδους την αορατότητα, προσδίνοντας ένα διαφορετικό νόημα στη ζωή μας.

 

Βασιλική Δραγούνη

Όψεις του Φανταστικού!

Η γιορτή της Λογοτεχνίας του Φανταστικού που έγινε θεσμός!
 
 
Αθήνα
Κυριακή, 15 Δεκεμβρίου 2024
 
  
22:00 Παρουσίαση της ανθολογίας
 
Θρύλοι του Σύμπαντος XIΙ:
Η μεγάλη ετήσια Ελληνική ανθολογία λογοτεχνίας του φανταστικού
 
Θα μιλήσουν συγγραφείς της ανθολογίας
Μετά τις ομιλίες οι συγγραφείς θα υπογράψουν τα βιβλία τους στον χώρο της έκθεσης βιβλίων
  
 
22:15 Θεματικό αφιέρωμα «Φαντασία»
 
Παρουσίαση των βιβλίων:
Συνάντηση στην αντίπερα όχθη, Αλεξάνδρα Τσιλιμπάρη, Βραβείο Larry Niven
Φωνές στη Σιωπή, Κατερίνα Μερτίκα
Ο Αφρικανός και άλλες ιστορίες, Ελένη Καρακατσάνη
Κρόνος Χρόνος, Βασιλική Δραγούνη, Bραβείο Larry Niven
Υδάτινες δυνάμεις και αερικά του Κωνσταντίνου Πολυπαθέλλη    
 
Θα μιλήσουν οι συγγραφείς των βιβλίων.
Μετά τις ομιλίες οι συγγραφείς θα υπογράψουν τα βιβλία τους στον χώρο της έκθεσης βιβλίων

Λογοτεχνικό φεστιβάλ Όψεις του Φανταστικού 2024

Αθήνα 15 Δεκεμβρίου

Link: https://universe-pathways.blogspot.com/2024/12/2024-15.html
 
 
Το λογοτεχνικό φεστιβάλ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
στην Αθήνα θα διοργανωθεί από τις 13:30 το μεσημέρι
στο RockWood
Βασ. Ηρακλείου 2 και Πατησίων,
δίπλα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
 
 
 Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ θα διατίθενται προς πώληση τα βιβλία των εκδόσεων καθώς επίσης θα υπάρχει διαθέσιμο ενημερωτικό και διαφημιστικό υλικό των Εκδόσεων ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ.
  
 
Όψεις του Φανταστικού!
Η γιορτή της Λογοτεχνίας του Φανταστικού που έγινε θεσμός!
 
 
Αθήνα
Κυριακή, 15 Δεκεμβρίου
 
  
22:00 Παρουσίαση της ανθολογίας
 
Θρύλοι του Σύμπαντος XIΙ:
Η μεγάλη ετήσια Ελληνική ανθολογία λογοτεχνίας του φανταστικού
 
Θα μιλήσουν συγγραφείς της ανθολογίας
Μετά τις ομιλίες οι συγγραφείς θα υπογράψουν τα βιβλία τους στον χώρο της έκθεσης βιβλίων
  
 
22:15 Θεματικό αφιέρωμα «Φαντασία»
 
Παρουσίαση των βιβλίων:
Συνάντηση στην αντίπερα όχθη, Αλεξάνδρα Τσιλιμπάρη, Βραβείο Larry Niven
Φωνές στη Σιωπή, Κατερίνα Μερτίκα
Ο Αφρικανός και άλλες ιστορίες, Ελένη Καρακατσάνη
Κρόνος Χρόνος, Βασιλική Δραγούνη, Bραβείο Larry Niven
Υδάτινες δυνάμεις και αερικά του Κωνσταντίνου Πολυπαθέλλη    
 
Θα μιλήσουν οι συγγραφείς των βιβλίων.
Μετά τις ομιλίες οι συγγραφείς θα υπογράψουν τα βιβλία τους στον χώρο της έκθεσης βιβλίων
 
 
Κλήρωση: Θα γίνει κλήρωση για τρεις υπερ-συλλεκτικές αφίσες του φεστιβάλ που θα έχουν τις υπογραφές όλων των συγγραφέων που θα συμμετέχουν στο φεστιβάλ.
Η κλήρωση θα γίνει ανάμεσα σε όσους θα βρίσκονται στον χώρο μετά την τελευταία παρουσίαση.

ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΜΝΗΜΗ

Για τα 81 χρόνια από το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων

 

Συλλογικό βιβλίο ωρών η προσευχή μας,

σελίδες καλυμμένες με σκέψεις βροχής.

Η πονεμένη μνήμη ζει

μέσα σε κάθε σταγόνα.

Μια ανοιχτή πληγή πίσω απ’ τις λέξεις παραδίνεται

στην κόκκινη ομίχλη του πρωινού

και μας αφήνει με μια θλιβερή απώλεια -

μια τόσο θλιβερή απώλεια.

 

Βασιλική Δραγούνη

Φωτογραφία: Λόφος του Καπή