ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

 

Τα παιδιά του ημερολογίου κρύβονται μες στα ερείπια

κλείνουν στόματα και μάτια

αναπνέουν χωρίς να ασφυκτιούν

σκύβουν το ένα δίπλα στο άλλο

το χέρι του ενός στον ώμο του άλλου

τα κεφάλια αγγίζουν το ένα το άλλο, για την κάμερα.

 

Μπαίνουν στον στημένο ύπνο της αναμονής

και δεν πρέπει να ξυπνήσουν μέχρι να βρέξει.

Είναι ημερομηνίες σε ένα ημερολόγιο

γεμίζουν τη σελίδα τους

αντιστοιχούν σε αντίθετες στήλες του Δεκέμβρη

αριθμημένες απ’ το 15 έως το 31.

 

Τρία από αυτά λείπουν, δραπέτευσαν

χάθηκαν ή αρνούνται να παίξουν.

Τα υπόλοιπα τέσσερα πρέπει να παραμείνουν

στην ηλικία που είναι -

δεν θα υπολογίζουν ποτέ

τους εαυτούς τους μεγαλύτερους.

 

Οι σελίδες είναι κολλημένες μεταξύ τους τώρα,

καλυμμένες με λάσπη.

Ίσως μία πλημμύρα συναισθημάτων

σταμάτησε εδώ.

Ίσως μια καταιγίδα πέρασε μέσα απ’ τις σελίδες

και τις σφράγισε...

 

Καμία σταγόνα ακόμα σε αυτό το άνυδρο έτος,

τα παιδιά κολλημένα στη λάσπη

περιμένουν μέχρι τώρα τη βροχή να τα ελευθερώσει.

 

Βασιλική Δραγούνη