ΟΥΤΟΠΙΑ Ή ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ;

 

Η ουτοπία χτυπά την κλειδωμένη πόρτα,

μπαίνει μέσα.

Τίποτα δεν μπορεί να την κρατήσει απέξω.

 

Η ουτοπία κρεμάει το καπέλο της στο γάντζο.

Ούτε γεια, ούτε πώς είναι τα παιδιά,

ούτε χειραψία.

 

Η ουτοπία πέφτει στον καναπέ

σαν να σε περιμένει

να της σερβίρεις φαγητό.

 

Έχεις εξαντληθεί, αλλά όχι.

Η αναγκαιότητα είναι σκληρή δουλειά με ελάχιστη αμοιβή.

Η ουτοπία θα πρέπει να φτιάξει μόνη της το δείπνο της.

 

Βασιλική Δραγούνη