ΜΙΑ ΚΙΤΡΙΝΗ ΑΥΓΗ

 

Οι άνεμοι των καιρών

καίνε τις άκρες των δέντρων σαν φλόγες,

βιολετί ηλιοβασιλέματα πλαισιώνουν τους ουρανούς

με αποπνικτικό πορτοκαλί.

Πόσο παράξενο είναι να βλέπεις

τις αποχρώσεις του πράσινου

να υποκύπτουν στο γκρίζο. 

Το φάσμα ξεθωριάζει,

το βίαιο σκοτάδι μαζεύεται και πάλι,

κάτι σαν καταχνιά κατεβαίνει για να βρει

το μπλε μέσα από το πράσινο -

παγωμένο τώρα μπλε κάτω απ’ το χιόνι 

που περιμένει απαραβίαστο.

Παρόλα αυτά, οι ουρανοί τριγύρω,

το λαμπερό πορτοκαλί της Αφροδίτης

σαν θηρίο ή άγγελος

ήδη τραγουδά τα μπλουζ του χειμώνα,

μια κίτρινη αυγή αναστατώνει

το εκκολαπτόμενο πράσινο.

 

Βασιλική Δραγούνη