ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΙΘΑΚΗΣ

 

Μία γαλάζια ώρα κατεβαίνει

κατά μήκος της ακτογραμμής,

ζαρώνει σαν παραθαλάσσια μέδουσα στον ήλιο.

Η θάλασσα και ο ουρανός μοιάζουν σαν ένα

ψέμα εξάγωνο, δυσδιάκριτο.

Το σημείο φυγής, προσχηματικό υδατογράφημα,

εξασθενημένη απόχρωση ώχρας με χλιαρή λάμψη.

Έσπασε η φθορίζουσα λωρίδα αγνώστου ονόματος

στο πεταμένο μπουκάλι.

Αλλά ποιος θα ‘θελε να θυμηθεί την ετικέτα;

 

Βασιλική Δραγούνη