ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ

Η πόλη ερήμωσε πια,

αυταπάτες μου.

Ήσασταν αδελφές μου κάποτε

μα τώρα χάνετε τον εαυτό σας

στους άδειους δρόμους.

Οι πινακίδες σήμανσης φθαρμένες κι ετοιμόρροπες,

τα πόδια σας κατάκοπα και πληγωμένα,

το ηλεκτρικό ρεύμα έχει διακοπεί

και οι φωτεινοί σηματοδότες έχουν σβήσει.

Ήρθε η ώρα να σταματήσετε να τρέχετε από πίσω μου.

Μην με ψάχνετε καθόλου.

Κοιμάμαι πλέον δίχως έγνοιες,

δίχως την τιμωρία κάποιου επικριτικού θεού.

Οι ανησυχίες σας δεν μου εμπνέουν φόβο

και ακόμα κι αν το έκαναν,

υπάρχει ελάχιστη φυσική συνέχεια

σε μία σχέση εξάρτησης.

Επιστρέψτε με τον τρόπο που ήρθατε

-ας πούμε τον "εκάστοτε" στην περίπτωσή μας-

και ίσως κάποτε

πράξω κι εγώ το ίδιο.

Η ζωή είναι φωτιά, γη, αέρας και νερό.

Η οικογένεια είναι αίμα.

Ο φόβος και ο κίνδυνος δεν θα μπορούσαν

να σπάσουν τους άρρηκτους δεσμούς μας

-κι εγώ δεν σας φοβήθηκα ποτέ, ούτως ή άλλως.

Βασιλική Δραγούνη