ΔΙΝΕΣ

Ένας καλειδοσκοπικός κόσμος αδρανών τοπίων

στροβιλίζεται γύρω σου

διαμορφώνοντας μια νέα επικράτεια.

Πνοές αόρατου ορίζουν την τροχιά του

κρατώντας ασύμμετρες αποστάσεις

από το διεσταλμένο παρόν. 

Ανασηκώνεις μία άκρη και κυρταίνεις

για να χωρέσεις στο άνοιγμα που κυματίζει και επεκτείνεται

σαν εισπνοή, σαν εκπνοή

ή σαν μια ανάσα οικείας γαλήνης

ή απλά σαν ένα ακόμη υπαινικτικό σταυρόλεξο

που θα αγνοήσεις ή θα λύσεις.

Γνωρίζεις τον τρόπο που οι πιθανότητες

σε γυροφέρνουν, σαν μεταβαλλόμενα σήματα

στο κέλυφος του σκοταδιού.

Γέρνεις το κεφάλι σου μπροστά

για να δεις πώς φαίνεται το πρόσωπό σου

μέσα στην αντανάκλαση.

Πώς το είδωλό σου φθίνει και διαχέεται.

Πώς το σκοτάδι μεγεθύνεται, γίνεται νύχτα μέσα στη νύχτα.

Πώς οι δίνες βουίζουν και στροβιλίζονται.

Πώς οι αδιάκοποι κυματισμοί

σε προσκαλούν ακατάπαυστα

να έρθεις μέσα.

Βασιλική Δραγούνη