ΟΙ ΑΥΤΟΕΞΟΡΙΣΤΟΙ ΤΩΝ ΘΛΙΜΜΕΝΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ

Εδώ είμαστε και σήμερα, περιπλανώμενοι,

σαν σύννεφα βροχής μέσα από σκοτεινά δέντρα.

Το κόκκινο φεγγάρι είναι ήδη

ψηλά στον ουρανό. Νομίζω μας ακολουθεί.

Παρόλο που είναι φωτεινό,

ο πόνος ανεμίζει ακόμη μεσίστιος.

Ας κρατηθούμε από τα χέρια

αποδεχόμενοι τη δύναμη της συνύπαρξης.

Ας εμμείνουμε στον αδιάλειπτο χαρακτήρα της αναζήτησης

αναδεχόμενοι την ευθύνη της απώλειας.

Οι ηττημένοι των καθημερινών γεγονότων

χρεώθηκαν ήδη στην αθανασία

και οι αυτοεξόριστοι των θλιμμένων δωματίων

αναζητούν το κουράγιο της αιωνιότητας

ανάμεσα σ' αυτά τα δέντρα

που σκουριάζουν από θλίψη.

Βασιλική Δραγούνη