ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ

Πάρε το μαχαίρι απ' το χέρι μου.

Είναι κοφτερό σαν καταιγίδα, σαν τον πάγο,

σαν το θυμωμένο βλέμμα μιας αλκοολικής οργής.

Κι αυτές οι κραυγές;

Αγνόησέ τες.

Όπως κάνουν όλοι.

Οι άνθρωποι συχνά προσποιούνται ότι αγνοούν τον τρόμο.

Υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο

κι αυτό συμβαίνει όλη μέρα, κάθε μέρα.

Θες φιλία;

Γυρεύεις κατανόηση;

Προσμένεις το χρυσό φως;

Έλα, πάρε το μαχαίρι.

Είναι πάντα εκεί για σένα.

Και περιμένει.

Βασιλική Δραγούνη