ΑΓΕΛΑΣΤΟΣ ΠΕΤΡΑ

Σωπαίνει αινιγματικά η αγέλαστος πέτρα.

Κινείται σαν σκιά πάνω απ’ τα αδιάφορα χρόνια.

Εγκαθίσταται στο αχνό φως και μόλις αναπνέει.

Δε γνωρίζει πως θρηνείς.

Δε νοιάζεται για τη δική σου απώλεια.

Δε μετρά τα χρόνια σαν πολλά ή λίγα.

Κρύβεται πίσω απ' τ' απροσπέλαστα φυλλώματα

μιας μεταμφιεσμένης ερήμου

παραλλαγμένη σε πρόσχημα διαφυγής

ή χαράσσει αθόρυβες διαδρομές

βρίσκοντας κάθε φορά

μια νέα σύγχυση να ακολουθήσει.

Βασιλική Δραγούνη