SHORT STORY WEEK

ΖΩ ΜΕΣΑ ΣΟΥ

 

Λένε πως όταν πεθαίνεις συνεχίζεις να ζεις για πάντα στην καρδιά και το μυαλό εκείνων που σε αγάπησαν. Αυτό για εκείνη ήταν ένα πρόβλημα.

Ποτέ δεν της επέτρεψε να φύγει, κάτι που εκείνη στην αρχή έβρισκε πολύ γλυκό εκ μέρους του, αλλά σε βάθος χρόνου τον μίσησε γι' αυτό. Πέθανε πολύ νέα, δεν ήταν για πολύ καιρό παντρεμένοι και ήταν απαρηγόρητος. Έτσι εκείνη ήταν πάντα εκεί, συνέχιζε να ζει μέσα του.

Οι φίλοι της την κράτησαν μέσα τους για λίγο αλλά η μέρα που ο πόνος γίνεται ανεκτός, είναι η μέρα που πραγματικά πεθαίνεις για αυτούς, έτσι λοιπόν την άφησαν να φύγει. Εκείνος όμως όχι. Πράγμα που την έκανε να τον αγαπά όλο και περισσότερο.

Για λίγο όμως.

"Με αγαπά τόσο πολύ", σκεφτόταν βλέποντας τον να την θρηνεί για ένα χρόνο, στη συνέχεια για δύο. Οι γονείς της είχαν πεθάνει όταν ήταν μικρή και τους κράτησε για πάντα μέσα της, έτσι δεν είχε κανένα δικαίωμα να τον κρίνει.

Όλο αυτό όμως την κούρασε αφόρητα, ήθελε επιτέλους να αναπαυθεί, ήταν έτοιμη να ηρεμήσει. Αλλά εκείνος συνέχισε να μαραζώνει, ενώ παράλληλα κοιμόταν με γυναίκες που δεν αγαπούσε. Κι εκείνη να είναι θεατής κάθε φορά, το ίδιο και οι γονείς της.

Της πήρε πολύ καιρό να αντιληφθεί πως αν πέθαινε μόνος, θα απελευθερώνονταν όλοι επιτέλους. Αλλά η αδελφή του και τα παιδιά της τον αγαπούν πολύ, άρα έπεται συνέχεια.

 

Βασιλική Δραγούνη