SHORT STORY WEEK

ΤΑ ΛΑΘΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ

 

Αυτά τα λόγια ηχούσαν συνεχώς στα αυτιά του σαν καμπάνες. Είχε πάντα την τάση να ανακαλύπτει λάθη εκεί που δεν υπήρχαν, ειδικά όταν αφορούσαν μικρά, ασήμαντα πράγματα. Σίγουρα ένα λάθος τον αποσυντόνιζε και τον φόβιζε, μα πάντα μάθαινε απ’ αυτό. Τα λάθη τον είχαν κάνει τον άνθρωπο που ήταν.

Και συνέχισε να δίνει τον καλύτερό του εαυτό, να δουλεύει σκληρά, να κρατά χαμηλούς τόνους και -το κυριότερο- να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποφύγει τα λάθη.

Αυτό το λάθος όμως, ήταν το μεγαλύτερο όλων όσων είχε αντιληφθεί μέχρι τότε.

Καιροφυλακτούσε σε σκοτεινές γωνιές και το έβρισκε συχνά μπροστά του να στέκεται εκεί, συνήθως αργά τη νύχτα, και να τον περιμένει.

Αυτή τη φορά του χαμογέλασε.

Εκείνος έκανε ένα βήμα πίσω.

"Γεια σου", του είπε.

"Ό, τι κι αν θες, εγώ δεν θα το κάνω", απάντησε.

"Το έχεις κάνει ήδη", συνέχισε, "έχεις χάσει όλα τα ωραία".

"Τι, γι' απόψε λες; Δεν πειράζει, είμαι πτώμα έτσι κι αλλιώς", μουρμούρισε, "άσε που αύριο θα πρέπει να σηκωθώ απ’ τα χαράματα".

"Στη ζωή σου", γέλασε, "δούλεψες πολύ σκληρά, έχασες όλη την πλάκα".

"Α...", τραύλισε, "δεν το  ‘θελα, είναι που πάντα φοβόμουν… τα λάθη".

 

Βασιλική Δραγούνη