ΑΤΑΚΤΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ

Καταφεύγω και πάλι στις λέξεις

που εισβάλλουν στο μυαλό

και με παροτρύνουν να συνδέσω τη σκέψη μου

με την παρουσία τους.

Πώς να τις αιχμαλωτίσω;

Και με ποια σειρά;

Έχουν τόσο όμορφα σχήματα και σημασίες

και βρίσκονται παντού ταυτόχρονα.

Κι όλο πιέζω το χέρι να βιαστεί

για να χαρτογραφήσει με πιστότητα το σήμα τους

-μία οξύμωρη κίνηση

που κατατείνει στην παύση.

Κι ύστερα αποχωρούν

σαν άτακτη παρέλαση

ενώ προσπαθώ μανιωδώς να συγκεντρώσω

όσες διασκορπίστηκαν εδώ κι εκεί.

Κι έπειτα καταφεύγω στα γράμματα,

στα σχήματα και τις καμπύλες τους,

στις ευθείες γραμματοσειρές και τα σημεία στίξης

που υποδηλώνουν συνειρμούς

και λεπτές αποχρώσεις,

στη μεταξύ τους χαλαρότητα και ακινησία

και στη συνέχεια στην κίνηση,

τη συγκέντρωση και τακτοποίηση σε φράσεις,

προτάσεις, παραγράφους και στροφές

που αφήνουν την περιγραφή

να υποβάλει τους υπαινιγμούς της.

Βασιλική Δραγούνη