Η ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΟΥ

 

Όλα τα βλέμματα εστιάζουν σε ένα σημείο

ακριβώς πάνω απ’ την κάμερα, πολύ πιο πέρα

από τα δεκαπέντε τους λεπτά αμήχανης αθανασίας.

Η επιστήμη κυριαρχεί, υψώνοντας τον αναλυτικό καθρέφτη της

σε απλές αλήθειες που αιωρούνται σαν ιερά φαντάσματα

πάνω από τα απαλά κυματιστά μονοπάτια.

Υπάρχουν ίχνη από διάτρητους ιστούς και υποσχέσεις

στα κλαδιά του κάθε δέντρου

και θερμική ομίχλη που βουίζει στο κλείσιμο της μέρας.

Η γλώσσα είναι επιτελεστική, με λέξεις σαν νυστέρια

κι οι πράξεις προαιρετικές, για το καλύτερο, για το χειρότερο

και για την καθαρή κόλαση του μη αναστρέψιμου.

Λέξεις και προειδοποιήσεις φθείρονται

και τα κοράκια τσιμπάνε ψίχουλα από το μονοπάτι.

Κανείς δεν επιστρέφει και η κουρελιασμένη σκιά

στην άκρη του ματιού σου έχει ιστορίες που μιλάνε

για καφέ, θυμίαμα και ξεραμένο αίμα.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: Tommy Ingberg - Crow, 2011