ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΦΥΓΗΣ

Το φασματικό τρένο

της μεγάλης φυγής

ταξιδεύει αδιάκοπα μέσα στη νύχτα

-δεν μπορεί, μια και ξεκίνησε, να σταματήσει.

Σφυρίζει από μακριά επισημαίνοντας 

τον επικείμενο κίνδυνο 

καθώς βρυχώνται οι τροχοί

σε σκουριασμένες ράγες

χαραγμένες στη ράχη της μοίρας.

Οδεύει προς την αίθουσα με τα μεγάφωνα

που προσπαθεί να συρρικνωθεί

για να ταιριάξει στους φόβους του

-κάθε μετάβαση απαιτεί μια ιδιαίτερη προσπάθεια.

Στην πρώτη ειδοποίηση της άφιξης

τα μεγάφωνα ακούγονται να αναγγέλλουν: 

"Οι επιβάτες παρακαλούνται να εγκαταλείψουν

όλα τα προσωπικά τους αντικείμενα". 

Δεν έχει νόημα

γιατί το τρένο

είναι άδειο αυτή τη φορά,

με χώρο μόνο για εκείνον

-αν θα μπει.

Είναι ακόμα μακριά

μα η ισχύς της αδιατάρακτής του άφιξης

συνθλίβει τις στιγμές.

Πάνω από τον επιβατικό σταθμό

πετά ένα αεροπλάνο, αφήνοντας λευκά ίχνη

στου ουρανού το αβάσταχτο χρώμα

μα χάνονται στην άχλη του καπνού

καθώς το τρένο εξακολουθεί να προσπερνά

σαν ανεξέλεγκτος συρμός

αφύλακτες διαβάσεις

μέχρι να τον βρει να στέκεται

στον τερματικό σταθμό,

το πέρας οποιασδήποτε προσωρινής μετάβασης

ή επιστροφής,

με την τσάντα διανυκτέρευσης στα χέρια

και το γκρι καπέλο του.

Ώρα να πηγαίνει.

Βασιλική Δραγούνη