ΓΥΑΛΙΝΑ ΚΑΤΟΠΤΡΑ

Εδώ είναι όπου το σκοτάδι πυκνώνει.

Κοίταξε πόσα πρόσωπα αλλάζουν.

Έχουμε ξανάρθει, θύμισέ μου;

Συγγνώμη που επαναλαμβάνομαι,

μα χρειάζονται οπωσδήποτε

κάτι για να απεικονίσουν;

Πώς προσφέρουν το μυστήριο τους

και το βάθος τους;

Έχουν ανάγκη μόνο ένα γυαλί

για να επαληθεύσουν την ύπαρξή τους;

Ασημένια νήματα φωτός παρέχουν είσοδο

-πώς θα μπορέσουμε να αντισταθούμε;

Το φως θρυμματίζεται όταν αγγίζει το γυαλί,

το σκοτάδι κλείνει τις πληγές του.

Δε θα 'χουν καμία δύναμη πάνω μας

αν αρνηθούμε να 'μαστε τα είδωλά τους.

Βασιλική Δραγούνη