ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ

Ήταν η μουσική που πρώτη κατέρριψε την κλίμακα των ντεσιμπέλ

εκχωρώντας την στη σιωπή

ζωντανεύοντας σε γκρεμισμένα κάτοπτρα το βάθος του φωτός

μέσα από τη διαύγεια των κρυστάλλων,

μέσα από στρογγυλές και ευθείες γραμμές,

μέσα από την αναζήτηση του μη-πραγματικού

κοιτάζοντας τα σύμβολα με μάτια κλειστά

μέσα από ουτοπικά παιχνίδια,

μέσα από απατηλές φωτογραφίες

και από λυρικά κλισέ

και διαπιστώνοντας στην πορεία

μια πραγματικότητα διχασμένη και χαμένη

μέσα στα πάνελ της ψευδαίσθησης

και στα παραπετάσματα των υπαινιγμών,

μέσα από όνειρα στο εσωτερικό άλλων ονείρων

και από λαβυρίνθους μυστικών σχεδίων

και βρίσκοντάς την

στην ανάδρομη αναζήτηση του ασυνεχούς

μέσα από την επανάληψη διανοητικών μύθων,

μέσα από μια φαντασία ανοιχτή στα παράδοξα

και μέσα από ένα ''εγώ'' που δεν παύει να υπάρχει

-παρόλη την καταστροφή του μυθικού-

μέσα από παγωμένες κινήσεις αριστοτεχνικών μοτίβων

-ένα πρόσωπο εδώ, ένα χέρι εκεί, μια ακρόαση-

μέσα από μια φωτογραφία αποξενωμένη από το αντικείμενο

μια δύναμη του εξωπραγματικού τόσο ισχυρή και απατηλή

ώστε να αλλάζει τα χρώματα της πραγματικότητας

συναντώντας -μέσα από την υπέρβαση της αισθητικής- το ασυνείδητο

στην επόμενη καλειδοσκοπική ψευδαίσθηση του εαυτού.

Βασιλική Δραγούνη