ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΛΥΓΜΩΝ

Στο θέατρο της θλίψης

υπάρχουν πάντα ιστορίες χλωμές,

τραγούδια μοιρολόγια

και πρόσωπα ανεπίστροφα

των θεατών - ομοιωμάτων ομοιώματα

όπου ντυμένοι με ύφος μελαγχολικό

καθηλωμένοι καταπίνουν τον άπραγο θυμό

κι αφήνουν το τραγούδι των λυγμών

να διασχίζει αθόρυβα το ακίνητο βλέμμα τους

την ώρα που ο βασανισμένος αοιδός

σπαραξικάρδια ολοφύρεται

ώσπου ο θρήνος να γεμίσει την αίθουσα

και η πρωταγωνίστρια της τελευταίας πράξης

εξαφανίζεται στο χειροκρότημα

ενώ η βαριά της φούστα σέρνεται αβοήθητη

μάταια σκουπίζοντας όλη τη σκηνή.

Ω, Αλίμονο, Αλίμονο...

Βασιλική Δραγούνη