ΝΑΥΑΓΟΙ

Πορτοκαλιά σωσίβια στο νερό

αφήνονται στο έλεος των ανέμων.

Πέφτουν σ’ αυτά βουλιάζοντας και κλαίγοντας

σχηματίζοντας μια ανθρώπινη αλυσίδα ανώφελη

καθώς τα κύματα σκεπάζουν τα κεφάλια

θεραπεύοντας τους ναυαγούς

μην αφήνοντας πληγές στο σώμα.

Έχουν γίνει αρκετά;

Θα μπορούσαν περισσότερα;

Ματαιότητα:

τίποτα ποτέ δε φτάνει.

Μα το χειρότερο δεν ήρθε ακόμη:

μετά το σοκ, η στεγανή σιωπή

συμπυκνώνεται σ’ ένα σκληρό διαμάντι

που κάθε πλευρά του κόβει.

Βασιλική Δραγούνη

Περιοδικό Επύλλιον, Αφιέρωμα στη Μεσόγειο, Τεύχος 7-8, καλοκαίρι 2019