ΤΟΣΟ ΑΠΙΑΣΤΗ

Θα μπορούσες να την συναντήσεις σε έναν μοναχικό δρόμο,

να περπατά ανάμεσα στα δέντρα

ή απλά να στέκεται περιμένοντας, κάτω από τη γκρίζα απειλή της βροχής

καθώς θα την προσπερνάς με το αμάξι ανυποψίαστα...

ή ίσως, μέσα σε κάποιο μπαρ, να στριφογυρνάει ελαφρά πάνω στο κάθισμα

κουνώντας το πόδι στο ρυθμό των σκοτεινών της σκέψεων

και θα βρίσκεσαι κι εσύ εκεί, για να την σώσεις από αυτές

-αν ήξερες τον τρόπο...

ή μέσα σε ένα βιβλιοπωλείο, να περιπλανιέται ανάμεσα στα ράφια

στο διάδρομο που βρίσκεσαι, αναζητώντας την πυξίδα

που κατευθύνει τις ανησυχίες της και θα σε κοιτάξει τη στιγμή που την κοιτάς

-ίσως και να ψάχνατε για το ίδιο βιβλίο...

ή θα μπορούσες να την δεις σε κάποιο υπαίθριο θέατρο ή πανηγύρι

ή να γελά με ευχαρίστηση στο λούνα παρκ, σε ένα παιχνίδι

κι όταν γυρίσεις να την δεις ξανά, θα 'χει εξαφανιστεί σε μουσικές και φώτα

και θα χαθείτε πάλι, όπως πάντα...

Βασιλική Δραγούνη