ΠΟΛΗ ΦΑΝΤΑΣΜΑ

Το μόνο που θυμάμαι από αυτό το ομιχλώδες τοπίο

του πουθενά, σκληρό σαν τη σιωπή,

είναι ένα φέγγος μελιχρό μέσα από χαραμάδες

καθώς διέσχιζα το δρόμο των ερειπωμένων τοίχων και της εγκατάλειψης

αυτής της πόλης φάντασμα, υπόλειμμα του παρελθόντος χρόνου.

Τα σπίτια της κατέρρευσαν.

Μόνοι επιζώντες τα χαμόσπιτα, όπου οικογένειες νομάδων

κρεμούν κόκκινα κασκόλ στο συρματόπλεγμα.

Ακόμη και το παλιό σχολείο

επαναπροσδιορίστηκε ως αχυρώνας.

Αναρωτιέμαι τι να συνέβη με τα ονόματα

γραμμένα στον μαυροπίνακα με κιμωλία,

τις απαντήσεις σε ερωτήσεις

αναπάντητες, όπως όλα τα πράγματα

που περνούν και φεύγουν.

Βασιλική Δραγούνη