ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ

Η γυναίκα του σπιτιού χαμογελά

μέσα απ' την καρδιά της που φοράει

έξω από το φαρδύ της φόρεμα.

Το σκούρο χρώμα των βαμμένων της μαλλιών

μπερδεύεται με την μουντζουρωμένη ώχρα των τοίχων

σε έναν ευχάριστο ίλιγγο.

Σαν όλες τις γυναίκες που παντρεύονται σπίτια

καθαρίζει με προσήλωση σκάλες, βουβά παράθυρα

και πόρτες που ανοιγοκλείνουν προστατεύοντας

ψεύτικους θησαυρούς -τα δωμάτια που κρύβουν

τα ασήμαντα, εντοιχισμένα μυστικά της

θέλουν ξεσκόνισμα συχνό.

Αγαπά τον τρόπο που καλύπτει ιστορίες και απιστίες

με υλικά υποκριτικής τέχνης.

Ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος που γερνάει αργά

μέσα στην άνεση και τον περιορισμό των τοίχων της

και των παραληρηματικών εκζητήσεων που ομολογεί στον εαυτό της

σκουπίζοντας ριγμένες στάχτες.

Βρίσκεται ακριβώς εκεί,

ανάμεσα στις συλλογές της και σε οικιακά υπάρχοντα

που δίνουν μια προέκταση στην ύπαρξή της,

όταν καλωσορίζει τους επισκέπτες στον δικό της κόσμο.

Μετρά τους κύκλους της ζωής της απ' το πέρασμα των εποχών

-κάθε εποχή η καταδίκη έχει καινούργιο πρόσωπο.

Έχει γνωρίσει την άνοιξή της.

Έχει γνωρίσει το καλοκαίρι της.

Τώρα που το φθινόπωρο όλων των πραγμάτων

έχει γίνει η μπερδεμένη πραγματικότητά της

σαρώνει τη ζωή της με τα γυαλιά του παρελθόντος

και βλέπει αυτό που βλέπει χωρίς άρνηση.

Φοράει αδιάβροχα συναισθήματα

κι απολαμβάνει και αυτή τη σεζόν

πριν από την ομίχλη του χειμώνα.

Βασιλική Δραγούνη