ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΝΗ

Ο αέρας κατρακυλά μέσα από την ομίχλη

και κάπου στο θάμπωμα των φώτων

τα φεγγάρια βρήκαν ένα μέρος να συγκεντρωθούν.

Απόψε το χιόνι είναι αστραφτερό και τα παιδιά

είναι ντυμένα με τα γιορτινά τους.

Έχουν παγώσει, αλλά τραγουδούν

όσο μπορούν καλύτερα και το τραγούδι τους

καταλαγιάζει τον νεφελώδη αέρα.

Ναι, τα αστέρια πλησιάζουν για να ακούσουν

αυτά τα λόγια, που σαν άλογα

καλπάζουν στον δριμύ άνεμο

και χλιμιντρίζοντας τινάζουν απ’ τις χαίτες τους

τα όνειρα, που δραπετεύουν απ’ τις λέξεις

σαν αστερόσκονη που πέφτει

απ’ την πορεία προς τον ουρανό.

Ω, αυτές τις μέρες ο κόσμος γεμίζει

με τέτοια οράματα και λάμψεις που απαλαίνουν

τα σκληρά χρώματα της δυστυχίας και της παρακμής.

Έως ότου η αστερόσκονη χαθεί απ’ τα ακροδάχτυλα

και τα άλογα γίνουν ξανά μικρές κουκίδες

αφήνοντας αυτόν τον κόσμο στα σκοτάδια του.

Βασιλική Δραγούνη