ΑΓΡΑΦΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Πιστέψαμε ότι θα βρούμε αστέρια

αλλά ο κήπος ήταν εγκαταλειμμένος

υπήρχε ένα κενό φως στο τέλος

του αγροκτήματος, σκοτάδι παραπέρα.

Ο μικρός λύκος αναπηδούσε πάνω

στο πρώτο χιόνι, αφουγκράζοντας

τον πάγο που θρυμματιζόταν στα κλαδιά

τη βροχή από κρυσταλλωμένες ψιχάλες.

Το δωμάτιο είναι ζεστό

κάποιος ξετυλίγει ένα πακέτο

ένα ξαφνιασμένο ελάφι ξεπροβάλλει

από το ασημένιο κουτί.

Οι κινήσεις του αργές σαν δείκτες ρολογιού

τα μάτια του θλιμμένα

βρίσκουν καταφύγιο στην άκρη ενός παραμυθιού

που δεν έχει γραφτεί ακόμα.

Βασιλική Δραγούνη