ΒΕΣΤΙΑΡΙΟ

Κρυώνουν πολύ.

Τη μέρα φορούν τα λιτά 
άχρωμα ρούχα

της πεπερασμένης ματαιοδοξίας τους

το ένα πάνω απ' τ' άλλο. 
Σηκώνουν τους γιακάδες

και στριμώχνουν τα μανίκια

και γίνονται ακόμα πιο μικροί

για να ταιριάξουν μέσα σε όλα

μέχρις ότου η ντουλάπα τους αδειάσει

και μείνουν μόνοι σε ένα δωμάτιο γυμνό

γεμάτο ψιθύρους.

Κρυώνουν ακόμη.

Τα βράδια γλιστρούν 
σε μεταποιημένα όνειρα

χειμερινής νυκτός

τα οποία τυλίγουν γύρω τους

κάνοντας απρόσμενους
εκκεντρικούς συνδυασμούς

με διαφορετικές κάθε φορά υφές και σχέδια

και περιφέρουν ψευδαισθήσεις χωρίς αντίκρισμα 

στα αχανή βεστιάρια φτηνών παραστάσεων

και συνεχίζουν να παγιδεύονται

σε όλες τις πτυχές τους.

Βασιλική Δραγούνη