MATRIX

Συγνώμη που προσπάθησα να γίνω

ένα είδος σούπερ-ήρωα ή κατά κάποιον τρόπο

μια εξωπραγματική φιγούρα. Λάθος μου.

Συγνώμη για την φανταχτερή εμφάνιση

της φορεσιάς που χειροτέχνησα -ήταν μια

χαμηλού προϋπολογισμού επιλογή της τελευταίας στιγμής-

και συγνώμη για την έλλειψη από μέρους μου

εξελιγμένης νοημοσύνης, όπλων ή δεξιοτήτων πολεμικών τεχνών.

Φαίνεται πως διάβαζα πολλά κόμικς και ήθελα να είμαι

το έμβλημα για κάτι, μα τώρα βρίσκω

την αίσθηση αυτού του μανδύα κάπως άβολη.

Όλοι οι αγαπημένοι μου ήρωες πέθαναν προ πολλού

και αυτό συνέβαινε πάντα σχεδόν στην τελευταία σελίδα

-ο σαδισμός του συγγραφέα.

Όλη η ιστορία οδηγούσε σε ένα ικανοποιητικό κρεσέντο εξαρχής:

κάθε απόσπασμα πλοκής και ένας γενναίος

και τώρα βλέπω την πεσμένη του μορφή

να κείτεται βαριά τραυματισμένη από την πένα

-ή το πληκτρολόγιο, ίσως.

Στην επιτύμβια πλάκα θα αναγράφεται:

"Πέθανε υπό τον ήχο των πατηθέντων πλήκτρων".

Τώρα, θα πρέπει είτε να εγκαταλείψω την ανάγνωση

-πράγμα που φαίνεται απίθανο- ή να προσπαθήσω

να αναζητήσω έναν άλλο σούπερ-ήρωα

για να περάσω μαζί του λίγο χρόνο

μέσα σε μια πραγματικότητα εικονική και ασύμμετρη

-χαμόγελο σκληρό στο πρόσωπο του κόσμου.

Βασιλική Δραγούνη