ΟΛΑ ΣΕ ΘΥΜΙΖΟΥΝ

Πώς να σε σβήσω, παραφροσύνη, πώς να σε εξαφανίσω

από μονοδιάστατες τροχιές και φοβικά παραληρήματα

που επιμένουν κι επιμένουν

να σε θυμίζουν;

Όλα τα γραπτά σου περιθώρια

προσαρμοσμένα στο άσυλο του τίποτα, βρίσκονται στο έλεος

της τελευταίας μου σκέψης.

Δες πώς απελευθερώνω τις οδυνηρές συμφωνίες μου

στις σελίδες όπου κάποτε αναζητούσα απαντήσεις.

Ω, παραφροσύνη, τώρα πια ξέρω πως υπάρχεις

μέσα σε προθέσεις, πειθαναγκασμούς,

αντιστάσεις, παραινέσεις.

Πόσα όνειρα μετανιώνουν για το όνειρό τους;

Ξέχνα την ερώτηση.

Είναι παγίδα.

Βασιλική Δραγούνη