ΠΑΛΙ ΒΡΑΔΙΑΣΕ

Μερικές φορές αναρωτιέμαι

αν τα τέρατα κάτω από τα κρεβάτια μας

έχουν μάθει απλά να μας αφήνουν μόνους

έχοντας συναίσθηση ότι ο φόβος έρχεται

αναπόφευκτα

γνωρίζοντας ότι πολλές φορές

έχουμε τρομάξει με τη σκέψη

ότι από το όνειρο δεν θα ξυπνήσουμε ποτέ

ότι κάθε βράδυ ακούμε σειρήνες

και ασθενοφόρα να ουρλιάζουν

νομίζοντας πως πρόκειται για τραύματα από πυροβολισμούς

θαμμένα βαθιά μέσα μας

που περιμένουν να επανεμφανιστούν

και αναμένοντας πρώτες βοήθειες

με τα χέρια απρόσκοπτα διπλωμένα στο στήθος

καθώς κυρταίνουμε

κάτω από τον καπνό και τα χαλάσματα του αύριο

σαν o ύπνος  μας αφήνει ανοιχτές πληγές

για να τις ράψουμε μόνοι μας

το πρωί.

Πάλι βράδιασε...

Βασιλική Δραγούνη