ΜΟΝΑΞΙΑ

Κουβαλά την αίσθηση της μελαγχολίας στους ώμους.

Σέρνει τα βήματά του σε θλιβερές διαδρομές.

Έχει αποκτήσει υπομονή -δώρο των αδιάκοπων απορρίψεων.

Υποφέρει σε χαμηλά ντεσιμπέλ.

Κανείς δεν τον προσέχει, όταν περνά σαν απροσδιόριστη σκιά

στα θαμπά μονοπάτια της αντικειμενικότητας 

κρύβοντας με αδιάκοπη εμμονική προσπάθεια 
το πρόσωπό του στο ξεφτισμένο του κασκόλ.

Γεμίζει τις φαρδιές του τσέπες με νοσταλγίες του χθες

-που είναι παντού και πουθενά.

Τα ρούχα του βαραίνουν απ' τη σκόνη της πρόωρης δύσης.

Τα νήματα της μνήμης του ξεφτίζουν.

Αφουγκράζεται τόπους συνύπαρξης και φεύγει

-βλέπεις πώς είναι η μοναξιά;

Βασιλική Δραγούνη