ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ

Αντίλαλος βημάτων μέχρι το δρομάκι,

αναπάντεχα αλλόκοτοι ήχοι περαστικών βημάτων.

Νεκρά φύλλα αιωρούνται στους τέσσερις ανέμους

και σέρνονται στα λιθόστρωτα της έρημης πόλης,

στα εγκαταλελειμμένα στέκια των ποιητών,

στα ερείπια των παλιών βιβλιοπωλείων,

στην αμείλικτη πραγματικότητα

του περιρρέοντος κόσμου

εύθραυστα, σαν τα φτερά μιας πεταλούδας

εύφλεκτα, σαν παλιά χειρόγραφα.

Τα βιβλιοπωλεία πεθαίνουν όταν

κανείς δεν διαβάζει βιβλία.

Αυτή η πόλη είναι γεμάτη μυστήρια

και σκιές από αρχαία φαντάσματα.

Το παλιό βιβλιοπωλείο

είναι ένα από αυτά.

Βασιλική Δραγούνη